Zauropelta

Była nodozaurydem żyjącym we wczesnokredowej Ameryce Północnej. Jest jednym z najlepiej zbadanych i zarazem jednym z wcześniejszych znanych przedstawicieli tej grupy. Najbardziej charakterystyczną cechą tego opancerzonego dinozaura były długie kolce wyrastające z szyi i
barków.Było to dość długie zwierzę, mierzące przynajmniej 5 m długości, z czego połowa przypadała na ogon.  Na podstawie analogii do jej krewnych, można stwierdzić, że zauropelta ścinała rośliny bezzębnym dziobem. Zęby były liściokształtne i wyrastały z górnej i dolnej szczęki. Jak u innych dinozaurów ptasiomiednicznych, szczęki były zamknięte przez policzki. Prawdopodobnie nie były one jednak zbudowane z mięśni. Charakterystyczny jest długi ogon tego dinozaura; w jednym ze szkieletów znaleziono 39 kręgów ogonowych, lecz brakło końcówki. Prawdopodobnie kręgów było łącznie około 50. Poczynając od 7-go kręgu, na całej długości ogona ciągnęły się skostniałe ścięgna.Tradycyjnie uważa się, że opancerzenie ankylozaurów pełniło funkcje obronne. Najczęściej spotykanymi dinozaurami roślinożernymi żyjącymi razem z zauropeltą były iguanodonty z rodzaju Tenontosaurus. Poza tym występowały mniejsze ornitopody Zephyrosaurus, rzadkie tytanozaury, nieopisane i owiraptorozaury Microvenator. Zagrożeniem dla tych dinozaurów były dromeozaurydy Deinonychus i duże allozauroidy, prawdopodobnie z rodzaju Acrocanthosaurus lub do niego podobne. Inne kręgowce znane z formacji Cloverly to ryby dwudyszne i amiokształtne, żółwie (Glyptops i Naomichelys) i niewielkie ssaki z grupy trykonodontów (Corviconodon i Gobiconodon), a także łożyskowce Montanalestes. W rzekach czaiły się krokodyle.Nazwa Sauropelta znaczy "jaszczurza tarcza".