Segnosaurus

Segnosaurus to rodzaj dużego, masywnie zbudowanego celurozaura, należącego do dziwacznej rodziny terizinozaurydów. W przeciwieństwie do większości teropodów nie był on aktywnym drapieżnikiem, lecz najprawdopodobniej roślinożercą, wszystkożercą lub rybożercą. Występował na początku późnej kredy na terenie dzisiejszej Mongolii.Szczątki segnozaura odkryto w Mongolii w latach 1973-75 podczas radziecko-mongolskich wypraw paleontologicznych. Tamtejszy paleontolog Altangerel Perle opisał go w 1979 r., zaliczając to zwierzę do nowo utworzonej przez siebie rodziny Segnosauridae. Później okazała się ona synonimem Therizinosauridae. Rok później wraz z Barsboldem opublikował kolejną prace o tej grupie teropodów, przypisując do Segnosaurus kolejne szczątki. W 2008 r. Zanno przedstawił następne pojedyncze kości. W 2016 r. ukazał się obszerny opis żuchwy segnozaura.W porównaniu do większości teropodów, Segnosaurus był dość osobliwym zwierzęciem. Miał półwyprostowaną postawę co nadawało mu dziwny wygląd, stosunkowo niewielką głowę ze smukłą dolną szczęką, relatywnie długą szyję i wielki, masywny tułów. Kończyny przednie były duże jak na teropoda, i uzbrojone w zakrzywione pazury.Segnosaurus prawdopodobnie przebywał w pobliżu jezior, gdyż w osadach tego typu znaleziono jego kości. Kwestią dyskusyjną jest to, czym się żywił. Sugerowano, że posługiwał się silnymi, uzbrojonymi w długie pazury kończynami przednimi by rozdrapywać gniazda termitów (podobnie jak dziś robi to mrówkojad) po czym zagarniał je do pyska długim, lepkim językiem (Lambert, 1993). W 1980 r. Barsbold i Perle stwierdzili, że mógł on być rybożercą. Przemawia za tym mocno wygięty do dołu przód żuchwy (podobnie jak u Masiakasaurus) oraz stosunkowo duże i lekko wygięte do tyłu przednie zęby, szczególnie w górnej części, kiedy tylne są bardzo niskie. Cechy te wskazywałyby na to, że uzębienie służyło bardziej do chwytania pokarmu, niż do jego rozdrabniania. Prawdopodobnie palce stopy segnozaura połączone były błoną pławną, czego dowodem miały być dziwne czteropalczaste odciski stóp znalezione w pobliżu jego kości. Wydaje się jednak, że bezzębny dziób tego teropoda nie byłby tak dobrym narzędziem do chwytania ryb, jak wydłużony i uzbrojony w spiczaste zęby pysk krokodyla (Lambert, 1993).

Wiele cech budowy segnozaura może też świadczyć o jego roślinożerności. Należą do nich: duża jama brzuszna, wydłużona szyja, stosunkowo niewielka głowa, redukcja siły zgryzu, pojemne kieszenie policzkowe oraz bezzębny dziob na przedzie szczęk. Badania żuchwy z 2016 r. dowiodły, że Segnosaurus miał bardziej wyspecjalizowane uzębienie niż inne terizinozaury. Tworzyło ono szorstką, szatkującą powierzchnię (Zanno i in., 2016).
Jego długość wynosiła ok 6-7m, a waga  1,3-2,4 t.