Rodzaj wymarłego roślinożernego wija, spokrewnionego ze współczesnymi dwuparcami, żyjącego w późnym karbonie (około 300 milionów lat temu) na podmokłych terenach Nowej Szkocji, stanów Illinois, Ohio i Pensylwania oraz Szkocji.
Artropleura mierzyła od 1,5 do 2,5 metra, i szerokość do 50 centymetrów co czyni ją największym lądowym stawonogiem w historii Ziemi.
Osiągnięcie tak znacznych rozmiarów możliwe było prawdopodobnie dzięki większej niż obecnie zawartości tlenu w atmosferze ziemskiej oraz braku naturalnych wrogów, np. olbrzymich drapieżnych kręgowców.
Stawonóg ten zaopatrzony był prawdopodobnie w 30 par odnóży.
Artropleury wymarły na początku permu, wraz z pustynnieniem wielkich połaci Ziemi i spadkiem poziomu tlenu w atmosferze.
Arthropleura nie był drapieżnikiem, ale roślinożernym stawonogiem.
Ponieważ żadna ze znanych skamielin nie ma zachowanych ust ,naukowcy przypuszczają, że Arthropleura nie posiadał silnie sclerotycznych i mocnych partii ust , ponieważ takie zostałyby zachowane przynajmniej w niektórych skamielinach.
Skamieniałe odciski stóp z Arthropleura zostały znalezione w wielu miejscach.
Pojawiają się one jako długie, równoległe rzędy małych odbitek, które pokazują, że poruszają się szybko po podłodze lasu , skręcając, aby ominąć przeszkody, takie jak drzewa i skały.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz