Niedźwiedź jaskiniowy

Mniejszy od swego kuzyna niedźwiedzia krótkopyskiego.
Żył w Europie w epoce plejstocenu ok. 5 mln-27,5 tys lat temu.
Występował prawdopodobnie w prawie  całej Europie, dowodów na występowanie nie znaleziono w Szkocij, Skandynawii ani krajach bałtyckich. W tym czasie były tam najbardziej rozległe lodowce. Prawdopodobnie niedźwiedź ten zamieszkiwał niskie partie terenów górskich, szczególnie rejony bogate w skały wapienne.
Był masywny budową przypominał dzisiejsze niedźwiedzie. Samce mogły ważyć ok 400-500 kg, samice ważyły sporo mniej ok 225- 250 kg. Długość ciała wynosiła ok. 2,7-3,5 m, był on zatem dłuższy od dzisiejszego niedźwiedzia brunatnego.

W diecie niedźwiedzia jaskiniowego mogły dominować liście. Teoria również głosi że mógłby być wszystkożercą i potrafił się przystosować do panujących warunków.
Ta nazwa jest związana z tym że szczątki niedźwiedzia jaskiniowego znajdowano głównie w jaskini. Szkielet po raz pierwszy opisano w 1774 r. Najbliższym krewnym niedźwiedzia jaskiniowego jest niedźwiedź brunatny.